Drogi w Polsce dzielą się na drogi publiczne oraz drogi wewnętrzne. O ile te pierwsze raczej nie pozostawiają żadnych wątpliwości, wewnętrzne rodzą szereg pytań. Dla wielu kierowców tajemnicą są przepisy, jakie obowiązują na tego rodzaju drogach. Według niektórych – takich przepisów wręcz brak. Co to jest droga wewnętrzna i do jakich przepisów powinni stosować się kierowcy na tego rodzaju drodze niepublicznej?
Z tego artykułu dowiesz się...
Co to jest droga wewnętrzna?
Podstawowy podział dróg obowiązujący w Polsce wyróżnia drogi wewnętrzne oraz drogi publiczne. Do tych drugich zaliczane są drogi gminne, drogi powiatowe, wojewódzkie i drogi krajowe. Nieco więcej wątpliwości budzą natomiast te pierwsze, czyli drogi wewnętrzne.
Wśród wielu kierowców panuje przekonanie, że drogi wewnętrzne to drogi, na których z uwagi na brak uregulowań prawnych, nie obowiązują praktycznie żadne zasady, a przepisy ruchu drogowego nie mają zastosowania.
UWAGA: Kodeks ruchu drogowego w żaden sposób nie definiuje tego, jak w praktyce powinna wyglądać droga wewnętrzna. Choć przewidziany jest dla niej konkretny znak informujący o początku i końcu takiej drogi, w praktyce nie musi być ona oznakowana.
Co oznacza znak “droga wewnętrzna”?
Znak drogowy D-46 “droga wewnętrzna” stosowany jest celem wskazania wjazdu na drogę wewnętrzną położoną chociażby na terenie osiedla, zakładu pracy czy centrum handlowego. Znak ten nie jest natomiast stosowany w przypadku wjazdu na drogę wewnętrzną, która znajduje się w oznakowanej strefie ruchu.
Czytaj także: Pierwszeństwo przejazdu
Natomiast znak D-47 “koniec drogi wewnętrznej” stosuje się do oznakowania końca tej drogi bądź wyjazdu na drogę publiczną. Nie ma on zastosowania w przypadku wyjazdu z drogi wewnętrznej znajdującej się w oznakowanej strefie ruchu.
Droga wewnętrzna – definicja
Znajomość znaków to jedno, umiejętność zdefiniowania konkretnych dróg – co innego. Wiedząc już, co oznacza znak “droga wewnętrzna”, warto wrócić jeszcze do postaw i samej definicji. Zgodnie z Ustawą o drogach publicznych: “Drogi, drogi rowerowe, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych (dróg krajowych, wojewódzkich, powiatowych i gminnych) i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg są drogami wewnętrznymi”.
UWAGA: Do dróg wewnętrznych możemy zaliczyć chociażby drogi osiedlowe, drogi położone na terenie zakładów pracy czy nawet te drogi, które znajdują się na terenach prywatnych.
Droga wewnętrzna – przepisy
Przepisy obowiązujące na drogach wewnętrznych budzą wiele pytań. Według innych – takich przepisów nie ma wcale. To właśnie dlatego, w opinii niektórych, na drogach tego typu można robić niemal wszystko. To, co jednak warto wiedzieć w kwestii: “droga wewnętrzna – przepisy” to fakt, że na drodze wewnętrznej nie obowiązują przepisy ruchu drogowego, a zasady poruszania się po niej ustala właściciel, zarządca drogi lub terenu, na której owa droga się znajduje.
UWAGA: Obowiązują tutaj przepisy, których przestrzeganie konieczne jest do uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa osób lub przepisy wynikające ze znaków czy chociażby sygnałów drogowych, w tym np. sygnalizacji świetlnej.
Co ciekawe – na drodze wewnętrznej nie obowiązuje natomiast wymóg zapinania pasów czy chociażby jazdy z włączonymi światłami. W praktyce oznacza to, że poruszając się na drodze wewnętrznej bez zapiętych pasów nie zostaniemy ukarani mandatem, ale z tym muszą liczyć się osoby, które zdecydują się wsiąść za kółko będąc pod wpływem alkoholu – wynika to z przepisy dotyczącego zagrożenia bezpieczeństwa osób.
UWAGA: Warto pamiętać, że pojazd wyjeżdżający z drogi wewnętrznej na drogę publiczną włącza się do ruchu, co oznacza, że jest on zobowiązany do ustąpienia pierwszeństwa innym uczestnikom ruchu drogowego.
Droga wewnętrzna – parkowanie
Wiemy już, że pojazd poruszający się po drodze wewnętrznej nie musi stosować się do przepisów ruchu drogowego. Musi natomiast respektować znaki i zasady poruszania się po drodze ustanowione przez jej zarządcę. Te bardzo często dotyczą właśnie kwestii parkowania – zarządca może na przykład zabronić parkowania w danej strefie. Jeśli brak jest jakichkolwiek znaków zakazujących, oznacza to, że możemy postawić samochód w dowolnym miejscu. Innymi słowy – to, co nie jest zabronione, jest dozwolone.
PODSUMOWANIE:
- Droga wewnętrzna jest drogą niepubliczną i nie musi być oznakowana.
- Na drodze wewnętrznej nie obowiązują przepisy ruchu drogowego, a zasady poruszania się po niej ustala właściciel, zarządca drogi lub terenu, na której owa droga się znajduje.
- Pojazd wyjeżdżający z drogi wewnętrznej na drogę publiczną włącza się do ruchu, więc jest zobowiązany do ustąpienia pierwszeństwa innym uczestnikom ruchu drogowego.
- Pojazd poruszający się po drodze wewnętrznej jest zobligowany do przestrzegania zasad koniecznych do uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa osób lub przepisów wynikających ze znaków czy chociażby sygnałów drogowych.
